Рунь камяні топча,
асьпіды сьцелюцца ў руні,
камень з крыніцай – прошчы
шукаюць, а сена – пуні.
Вада свае вены згубіла,
згубіла вада лагчыны,
бо сьціснулі з поўнай сілы
выспа і аблачына.
Капішча і магільня,
смарагдавыя ад моху,
сьціпла зайздросьцяць ды пільна
касьцёлу Сьвятога Роха.
Расстайныя гіяцынты
на манускрыптах зьзяюць –
цынкавыя акцэнты
кніжныя словы маюць.
23.IV.2002.
|
|
